reclaiming the orient
orientalist paintingsبازپس گیری شرق - نقاشی های شرق شناسانه 2021-present




As a Middle Eastern woman living in the West, my research focuses on decolonizing methodologies, particularly regarding the Western perspective on the terms "Orient" and "Orientalism," and the "Oriental" woman. One of the tactics I use to enact this is pixelation.

- The pixelation method entails obscuring images and topics that have been subject to Western exoticization and fetishization; paintings by so-called Western Orientalists filled with unrealistic fantasies of Islamic/Middle Eastern culture, such as images of royal harems and naked snake-charmers. In this interactive artwork, as the viewer gets closer to the image, the pixels (squares) become larger, and consequently, the image becomes more blurred. As a result, the viewer, symbolically representing anyone outside of a culture, is compelled to step back to gain a better view: Appropriate Cultural Distance. However, the image always remains slightly distorted, indicating the unattainability of truly understanding the cultural reality of anyone other than oneself.

به عنوان زنی خاورمیانه‌ای که در غرب زندگی می‌کند، تحقیقات من بر روش‌های استعمارزدایی متمرکز است، به‌ویژه در ارتباط با نگاه غربی به اصطلاحات "شرق" و "شرق‌شناسی" و زن "شرقی". یکی از تاکتیک‌هایی که برای عملی کردن این گفته استفاده می‌کنم، پیکسلیزیشن -محو سازی تصاویری و موضوعاتی است که موضوع ابژه سازی و فتیش سازی غرب بوده‌اند; نقاشی‌های به اصطلاح شرق‌شناسان غربی مملو از فانتزی های غیر واقعی فرهنگ اسلامی/خاورمیانه ای همچون تصاویر حرم شاهان و زنان لخت مار به دستدر این اثر تعاملی، بیننده هر چه به تصور نزدیک تر میشود پیکسل ها(مربع ها) بزرگتر و در نتیجه تصور محو تر میشود. در نتیجه بیننده ، استعاره ای از هر آنکس که بیرون از یک فرهنگ است، مجبور به عقب نشینی کرده تا تصویر بهتری به دست آورد. تصویر اما همیشه با کمی اعوجاج باقی میماند که اشاره به دستیافتنی نبودن درک حقیقت فرهنگ هر کس به جز خود است.